Er þetta ekki toppurinn?

Við kíktum á þorpið Zaros sem er frægt fyrir að setja tært fjallavatn á flöskur og selja í gríð og erg um eyjuna Krít. Við bjuggum á geðveikislega flottri bændagistingu (Nana apartments) og "herbergið" var ekkert slor. Bara heil íbúð á tveim hæðum.

 

 

 

Yndisleg kona að nafni Nana gaf okkur að borða á morgnana. Ég held við höfum fengið matarást á Nönu. 

Eða var það kannski hjá henni Irini á Vegerra?  Þar mætti maður bara spenntur á kvöldin...

 

 

 

 

...spenntur að sjá hvað henni datt í hug að gefa manni að borða það kvöldið. 

 

 

 

Enginn valkvíði þar á bæ. Og allt... bókstaflega allt... það besta sem við höfum smakkað... ókei ókei... bjórinn og húsvínið voru að sjálfsögðu smökkuð líka.  En þetta var samt alveg ótrúlega góður matur.

Zaros er skemmtilegur bær og kom á óvart á fleiri en einn vegu. Til dæmis vissum við ekki fyrr en við gengum um þorpið að þessi botngata með vegg í endann... var engin botngata heldur var bara beygja fyrir horn... tja sirka 100 gráðu beygja þannig að þetta virkaði sem botngata þú skilur.

 

Eiginmaðurinn stendur akkúrat við vegginn sem snarbeygir til hægri framhjá inngangi nokkurra húsa.

 

Þetta er svo skemmtilegt þorp. Ekkert Disneyland bara náttúran uppá sitt besta og frábært fólk.