Diddirriddidiiii....Nú verða sagðar fréttir...

Eiginmaðurinn kom heim í dag. Loksins.

Svolítið þreyttur.

Flott listaverkin eftir hann á veggnum fyrir aftan. Sem sést í að hálfu leyti. Ókey. Ég er ekki eins flink og eiginmaðurinn.

Sem er loksins kominn heim.

Það snjóaði í dag. Loksins. Megi það halda áfram. Gönguskíði here we come...

Ég bakaði kanilsnúða fyrir sárþjáða/aðþeimfannstbanhungraða syni í dag. Loksins.

Tók upp prjónana og hélt áfram með lopakjólinn. Loksins. Svakalega hamingjusöm að prjóna.

Bara tuttugu ára hlé.

Hóst.

Snéri uppá handlegginn á GéGé til að taka myndina.

-Stattu fyrir ofan svo það sjáist ekki of mikið í undirhökuna.

Hlæhlæ voða fyndin. Gaman í saumó. Sem var í gær. Allt um það í næstu færslu. 

Oh! Kell-horrör...?!?

Ég tók eftir svolitlu...

...sérðu það?

Ekki það nei?

ÉG sé það. Ekki þú?

 

En ef þú hefur þessa mynd til samanburðar?

Líttu þá aftur. Og skoðaðu nú vel og vandlega.

Rósirnar.

Hér eru rósir hlið við hlið.

Hér er hauskúpa og rós. Eða slys og rós. Eitthvað. Helmingurinn af öllum hringnum / kjólnum er svona kreatívur. Býst við að það verði á afturendanum. Einmitt. Við látum sem ekkert sé. Ókei. Er það ekki gott þegar vandamálin eru svona auðleyst og upprekjanleg?